Dlaczego na świecie jest tyle niezawinionego cierpienia? Czemu rodzą się nieuleczalnie chore dzieci? Dlaczego w świecie przyrody obserwujemy tak wiele cierpienia zwierząt? Do XIX wieku wśród chrześcijan panowała zgoda, że śmierć fizyczna i zło naturalne pojawiły się po upadku Adama i Ewy jako konsekwencje ich grzechu. Później jednak na skutek stopniowej dominacji koncepcji głębokiego czasu w geologii i pojawienia się nowożytnej teorii ewolucji, wśród teologów pojawiło się nowe podejście do tej kwestii, które w odróżnieniu od pierwszego, tradycyjnego, zwane jest podejściem akomodacyjnym.
Tradycyjne i dosłowne zrozumienie pierwszych rozdziałów Księgi Rodzaju prowadzi do zupełnie innego wyjaśnienia przyczyn cierpienia, chorób i śmierci niż model akomodacyjny, w którym punktem wyjścia do interpretacji pierwszych trzech rozdziałów Biblii jest prawdziwość teorii naukowych dotyczących przeszłości. Celem warsztatu jest przedstawienie obu teodycei (pogodzenia istnienia dobrego i wszechmocnego Boga z istnieniem zła), ich implikacji dla obrazu Boga oraz dla pociechy, jaką Pismo Święte niesie człowiekowi w jego cierpieniu.
